Het bestuur
Rome werd bestuurd als een republiek. De regering bestond dus uit de Senaat, oftewel: de Raad van Ouden (oude rijke families). Er waren zo'n 300 senatoren. De Senaat had een dagelijks bestuur van twee mannen: de consuls. Deze consuls werden benoemd voor één jaar door hun medesenatoren. Zo'n jaar werd naar de consuls vernoemd, bijvoorbeeld het jaar van Bracchus en Oretus. Er is geen sprake van democratie.

De Romeinen waren boeren. Hun instelling was conservatief en sober. De strips van Astérix en de film Gladiator zijn dus niet echt representatief. Die weelde die daar te zien is is gewoon niet Romeins. Romeinen waren producenten. Het transport en de handel van de producten die ze maakten werd verzorgd door de Grieken.

De andere grootmachten

Klik op het plaatje om te vergroten.

Rond 300 v. Chr. hadden de Romeinen het hele Italiaanse schiereiland veroverd. Ze waren een echte grootmacht geworden. Maar ze waren niet de enigste. Je had ook nog de Grieken. Griekenland was niet echt een politieke eenheid. Het bestond uit allemaal kleine stadstaatjes, die voortdurend in oorlog met elkaar waren. De eenheid lag vooral in de cultuur: de levenswijze van Grieken was overwegend hetzelfde. De derde grootmacht aan de Middellandse Zee was Carthago. Dat was een stad die lag op de plek waar nu de stad Tunis ligt. Het lag dus in Afrika, maar er woonden geen Afrikanen. De Carthagers waren afstammelingen van de Feniciërs, en zij waren de zeevaarders van de oudheid. Ze waren de eersten die een reis maakten van de Rode Zee om Afrika heen naar de monding van de Nijl. De Carthagers waren, net als de Grieken, bedreven handelaars. Je kunt je wel voorstellen dat er een behoorlijke concurrentie tussen die twee volken was.

Drie grootmachten vlak bij elkaar. Dat kan niet al te lang goed gaan, en dat gaat ook niet goed. In de derde eeuw voor Christus slaat de vlam in de pan.