De Eerste Punische Oorlog
Rond 300 v. Chr. bloeide de handel dus, en dat was vooral gunstig voor de Grieken en de Carthagers. Maar overal waar handel was, waren ook piraten. Daar hadden beide volken nogal last van. Daarom besloten ze samen een strafexpeditie tegen de piraten op te zetten. De piraten moesten toen vluchten en zochten hun toevlucht in de wreef van Italië. De Carthagers en Grieken willen dat Rome de piraten uitlevert, maar zij geven hen asiel. Vooral Carthago is daar ontzettend kwaad over, en dat leidt tot 3 grote oorlogen van in totaal anderhalve eeuw. Deze worden de Punische oorlogen genoemd. De Grieken waren wat minder wraakzuchtig, vooral omdat ze nog steeds goed aan de Romeinen verdienden. Zij hielden zich dus afzijdig.

De Romeinen hadden geen schepen en waren dus flink in het nadeel tegenover de zeevaarders van Carthago. Maar wat zij wel heel goed konden was kopiëren. Op een dag maakten ze een Carthaags oorlogsschip buit, en dat gingen ze exact namaken. Zo bouwden de Romeinen hun eigen oorlogsvloot. Er was alleen één probleempje: ze hadden de ballen verstand van varen. Normaal gesproken is de juiste tactiek dat je je schepen mee laat varen met de wind, en daar hadden de Carthagers ook op gerekend. Maar in plaats daarvan voeren de Romeinse schepen rechtstreeks op ze af. Met deze bluf werden de Carthagers verslagen met hun eigen wapens. De Romeinen kregen Sicilië als oorlogsbuit, en zo was de eerste Punische oorlog een victorie voor de Romeinen.